uczennica

Polish

Etymology

From uczeń +‎ -nica.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.t͡ʂɛnˈɲi.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: u‧czen‧ni‧ca

Noun

uczennica f (male equivalent uczeń)

  1. female equivalent of uczeń (“student, pupil”)
    Hyponym: studentka

Declension

Declension of uczennica
singular plural
nominative uczennica uczennice
genitive uczennicy uczennic
dative uczennicy uczennicom
accusative uczennicę uczennice
instrumental uczennicą uczennicami
locative uczennicy uczennicach
vocative uczennico uczennice

Further reading

  • uczennica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uczennica in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.