uddø

Danish

Etymology

Compound of ud +‎ .

Verb

uddø (imperative uddø, infinitive at uddø, present tense uddør, past tense uddøde, perfect tense uddød)

  1. to become extinct (species, languages, cities, towns etc.)
    Synonym: (uncommon) dø ud

Conjugation

Conjugation of uddø
active passive
present uddør
past uddøde
infinitive uddø
imperative uddø
participle
present uddøende
past uddød
(auxiliary verb være)
gerund uddøen

Derived terms

References