uitdossen

Dutch

Etymology

From uit (“out”) +‎ dos (“extravagent clothing”) +‎ -en.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

uitdossen

  1. (transitive) to dress up, costume fancifully
  2. (figuratively, transitive) to ornate, dote etc.
  3. (reflexive) to wear fanciful costume

Conjugation

Conjugation of uitdossen (weak, separable)
infinitive uitdossen
past singular doste uit
past participle uitgedost
infinitive uitdossen
gerund uitdossen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular dos uit doste uit uitdos uitdoste
2nd person sing. (jij) dost uit, dos uit2 doste uit uitdost uitdoste
2nd person sing. (u) dost uit doste uit uitdost uitdoste
2nd person sing. (gij) dost uit doste uit uitdost uitdoste
3rd person singular dost uit doste uit uitdost uitdoste
plural dossen uit dosten uit uitdossen uitdosten
subjunctive sing.1 dosse uit doste uit uitdosse uitdoste
subjunctive plur.1 dossen uit dosten uit uitdossen uitdosten
imperative sing. dos uit
imperative plur.1 dost uit
participles uitdossend uitgedost
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • uitdossing

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.