ulec

See also: uleć

Polish

Alternative forms

Etymology

From u- +‎ lec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈu.lɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ulɛt͡s
  • Syllabification: u‧lec

Verb

ulec pf (imperfective ulegać)

  1. (intransitive) to yield, to give way, to submit, to succumb [with dative ‘to something’]
  2. (intransitive) to be subject to, to undergo [with dative ‘to something’]

Conjugation

Conjugation of ulec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ulec
future tense 1st ulegnę ulegniemy
2nd ulegniesz ulegniecie
3rd ulegnie ulegną
impersonal ulegnie się
past tense 1st uległem,
-(e)m uległ 		uległam,
-(e)m uległa 		uległom,
-(e)m uległo 		ulegliśmy,
-(e)śmy ulegli 		uległyśmy,
-(e)śmy uległy
2nd uległeś,
-(e)ś uległ 		uległaś,
-(e)ś uległa 		uległoś,
-(e)ś uległo 		ulegliście,
-(e)ście ulegli 		uległyście,
-(e)ście uległy
3rd uległ uległa uległo ulegli uległy
impersonal ulegnięto
conditional 1st uległbym,
bym uległ 		uległabym,
bym uległa 		uległobym,
bym uległo 		uleglibyśmy,
byśmy ulegli 		uległybyśmy,
byśmy uległy
2nd uległbyś,
byś uległ 		uległabyś,
byś uległa 		uległobyś,
byś uległo 		uleglibyście,
byście ulegli 		uległybyście,
byście uległy
3rd uległby,
by uległ 		uległaby,
by uległa 		uległoby,
by uległo 		ulegliby,
by ulegli 		uległyby,
by uległy
impersonal ulegnięto by
imperative 1st niech ulegnę ulegnijmy
2nd ulegnij ulegnijcie
3rd niech ulegnie niech ulegną
anterior adverbial participle uległszy
verbal noun ulegnięcie

Further reading

  • ulec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ulec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.