umutlu

Turkish

Etymology

From umut +‎ -lu.

Adjective

umutlu

  1. hopeful; feeling hope.

Declension

Predicative forms of umutlu
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) umutluyum umutlu muyum?
sen (you are) umutlusun umutlu musun?
o (he/she/it is) umutlu / umutludur umutlu mu?
biz (we are) umutluyuz umutlu muyuz?
siz (you are) umutlusunuz umutlu musunuz?
onlar (they are) umutlu(lar) umutlu(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) umutluydum umutlu muydum?
sen (you were) umutluydun umutlu muydun?
o (he/she/it was) umutluydu umutlu muydu?
biz (we were) umutluyduk umutlu muyduk?
siz (you were) umutluydunuz umutlu muydunuz?
onlar (they were) umutluydular umutlu muydular?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) umutluymuşum umutlu muymuşum?
sen (you were) umutluymuşsun umutlu muymuşsun?
o (he/she/it was) umutluymuş umutlu muymuş?
biz (we were) umutluymuşuz umutlu muymuşuz?
siz (you were) umutluymuşsunuz umutlu muymuşsunuz?
onlar (they were) umutluymuşlar umutlu muymuşlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) umutluysam umutlu muysam?
sen (if you) umutluysan umutlu muysan?
o (if he/she/it) umutluysa umutlu muysa?
biz (if we) umutluysak umutlu muysak?
siz (if you) umutluysanız umutlu muysanız?
onlar (if they) umutluysalar umutlu muysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Synonyms

Antonyms

Derived terms

  • umutluluk