unbealu

Old English

Etymology

From un- +‎ bealu.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈunˌbæ͜ɑ.lu/

Noun

unbealu n

  1. innocence

Declension

singular plural
nominative unbealu unbealu
accusative unbealu unbealu
genitive unbealwes, unbealuwes unbealwa, unbealuwa
dative unbealwe, unbealuwe unbealwum, unbealuwum