unctio

Latin

Etymology

From ungō +‎ -tiō.

Noun

ūnctiō f (genitive ūnctiōnis); third declension

  1. anointing
  2. ointment, unguent

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative ūnctiō ūnctiōnēs
genitive ūnctiōnis ūnctiōnum
dative ūnctiōnī ūnctiōnibus
accusative ūnctiōnem ūnctiōnēs
ablative ūnctiōne ūnctiōnibus
vocative ūnctiō ūnctiōnēs

Descendants

  • Old Galician-Portuguese: hunçon, onçon
  • Catalan: unció
  • French: onction
  • Italian: unzione
  • Romanian: uncțiune
  • Spanish: unción

References

  • unctio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • unctio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • unctio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.