undulatio
Latin
Etymology
Noun
undulātiō f (genitive undulātiōnis); third declension
- (Medieval Latin) waving (form)
- (Medieval Latin) undulation
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | undulātiō | undulātiōnēs |
| genitive | undulātiōnis | undulātiōnum |
| dative | undulātiōnī | undulātiōnibus |
| accusative | undulātiōnem | undulātiōnēs |
| ablative | undulātiōne | undulātiōnibus |
| vocative | undulātiō | undulātiōnēs |