unicitate
Latin
Noun
ūnicitāte
- ablative singular of ūnicitās
Romanian
Etymology
Borrowed from French unicité. Equivalent to unic + -itate.
Noun
unicitate f (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | unicitate | unicitatea |
| genitive-dative | unicități | unicității |
| vocative | unicitate, unicitateo | |