unrihtwyrhta

Old English

Etymology

From unriht (wrong) +‎ wyrhta (worker).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈunˌrixtˌwyrx.tɑ/, [ˈunˌriçtˌwyrˠx.tɑ]

Noun

unrihtwyrhta m

  1. evildoer

Declension

Weak:

singular plural
nominative unrihtwyrhta unrihtwyrhtan
accusative unrihtwyrhtan unrihtwyrhtan
genitive unrihtwyrhtan unrihtwyrhtena
dative unrihtwyrhtan unrihtwyrhtum

References