unsur

Crimean Tatar

Etymology

Borrowed from Arabic عُنْصُر (ʕunṣur).

Pronunciation

  • Hyphenation: un‧sur

Noun

unsur

  1. element
    Synonym: qısım

Declension

Declension of unsur
singular plural
nominative unsur unsurlar
genitive unsurnıñ unsurlarnıñ
dative unsurğa unsurlarğa
accusative unsurnı unsurlarnı
locative unsurda unsurlarda
ablative unsurdan unsurlardan

References

Indonesian

Etymology

From Malay unsur, from Arabic عُنْصُر (ʕunṣur).[1] Doublet of anasir.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʊnsʊr]
  • Rhymes: -sʊr, -ʊr, -r
  • Hyphenation: un‧sur

Noun

unsur (plural unsur-unsur)

  1. element:
    1. one of the simplest or essential parts or principles of which anything consists, or upon which the constitution or fundamental powers of anything are based
      1. (chemistry) any one of the simplest chemical substances that cannot be decomposed in a chemical reaction or by any chemical means and made up of atoms all having the same number of protons
        Synonyms: bahan asal, elemen, zat asal
      2. (law) a required aspect or component of a cause of action. A deed is regarded as a violation of law only if each element can be proved
    2. a small part of the whole

Derived terms

  • berunsur
  • keunsuran
  • unsur biogen
  • unsur gramatikal
  • unsur hayat
  • unsur iklim
  • unsur ikonis
  • unsur kebudayaan
  • unsur kelumit
  • unsur leksikal
  • unsur meteorologi
  • unsur peyoratif
  • unsur pinjaman
  • unsur transisi
  • unsur utama

References

  1. ^ Erwina Burhanuddin, Abdul Gaffar Ruskhan, R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia [Research on Arabic vocabulary in Indonesian]‎[1], Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, →OCLC

Further reading

Malay

Etymology

From Arabic عُنْصُر (ʕunṣur).

Noun

unsur (Jawi spelling عنصور, plural unsur-unsur)

  1. element
  2. constituent
    1. (grammar) a functional element of a phrase or clause.

Derived terms

  • berunsur

Descendants

  • > Indonesian: unsur (inherited)

Further reading

Old English

Etymology

From un- +‎ sūr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈunˌsuːr/

Adjective

unsūr

  1. not sour

Declension

References

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish عنصر (unsur), from Arabic عُنْصُر (ʕunṣur).

Noun

unsur (definite accusative unsuru, plural unsurlar or anasır)

  1. element (one of the simplest or essential parts or principles)
  2. element (part of a whole)

References

  • Nişanyan, Sevan (2002–) “unsur”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “عنصر”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1324
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN

Uzbek

Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic унсур
Latin unsur
Perso-Arabic
(Afghanistan)

Etymology

Borrowed from Arabic عُنْصُر (ʕunṣur).

Pronunciation

  • Hyphenation: un‧sur

Noun

unsur (plural unsurlar)

  1. (archaic) element
    Synonym: element

Declension

Declension of unsur
singular plural
nominative unsur unsurlar
genitive unsurning unsurlarning
dative unsurga unsurlarga
definite accusative unsurni unsurlarni
locative unsurda unsurlarda
ablative unsurdan unsurlardan
similative unsurdek unsurlardek
Possessive forms of unsur
1st person singular
singular plural
nominative unsurim unsurlarim
genitive unsurimning unsurlarimning
dative unsurimga unsurlarimga
definite accusative unsurimni unsurlarimni
locative unsurimda unsurlarimda
ablative unsurimdan unsurlarimdan
similative unsurimdek unsurlarimdek
2nd person singular
singular plural
nominative unsuring unsurlaring
genitive unsuringning unsurlaringning
dative unsuringga unsurlaringga
definite accusative unsuringni unsurlaringni
locative unsuringda unsurlaringda
ablative unsuringdan unsurlaringdan
similative unsuringdek unsurlaringdek
3rd person singular
singular plural
nominative unsuri unsurlari
genitive unsurining unsurlarining
dative unsuriga unsurlariga
definite accusative unsurini unsurlarini
locative unsurida unsurlarida
ablative unsuridan unsurlaridan
similative unsuridek unsurlaridek
1st person plural
singular plural
nominative unsurimiz unsurlarimiz
genitive unsurimizning unsurlarimizning
dative unsurimizga unsurlarimizga
definite accusative unsurimizni unsurlarimizni
locative unsurimizda unsurlarimizda
ablative unsurimizdan unsurlarimizdan
similative unsurimizdek unsurlarimizdek
2nd person plural
singular plural
nominative unsuringiz unsurlaringiz
genitive unsuringizning unsurlaringizning
dative unsuringizga unsurlaringizga
definite accusative unsuringizni unsurlaringizni
locative unsuringizda unsurlaringizda
ablative unsuringizdan unsurlaringizdan
similative unsuringizdek unsurlaringizdek
3rd person plural
singular plural
nominative unsuri unsurlari
genitive unsurining unsurlarining
dative unsuriga unsurlariga
definite accusative unsurini unsurlarini
locative unsurida unsurlarida
ablative unsuridan unsurlaridan
similative unsuridek unsurlaridek

Further reading