usprawiedliwienie
Polish
Etymology
From usprawiedliwić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.spra.vjɛ.dliˈvjɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧spra‧wie‧dli‧wie‧nie
Noun
usprawiedliwienie n
- (uncountable) verbal noun of usprawiedliwić
- (countable) absence note (explanation, usually written, of someone's absence somewhere)
- (countable) justification (reason, explanation, or excuse which someone believes provides convincing, morally acceptable support for behavior or for a belief or occurrence)
- Synonym: uzasadnienie
- (countable, Christianity, theology) justification (event or process by which sinners are made or declared to be righteous in the sight of God)
Declension
Declension of usprawiedliwienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
| genitive | usprawiedliwienia | usprawiedliwień |
| dative | usprawiedliwieniu | usprawiedliwieniom |
| accusative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
| instrumental | usprawiedliwieniem | usprawiedliwieniami |
| locative | usprawiedliwieniu | usprawiedliwieniach |
| vocative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
Related terms
adjectives
- usprawiedliwiony
verbs
- usprawiedliwiać impf
- usprawiedliwić pf
Further reading
- usprawiedliwienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- usprawiedliwienie in Polish dictionaries at PWN
- usprawiedliwienie in PWN's encyclopedia