utlendisc
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *ūtlandiskaz. Equivalent to ūtland + -isċ. Cognate with German ausländisch, Swedish utländsk, Icelandic útlenskur (“foreign; alien”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈuːtˌlen.diʃ/
Adjective
ūtlendisċ
Declension
Declension of ūtlendisċ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ūtlendisċ | ūtlendisċ | ūtlendisċ |
| Accusative | ūtlendisċne | ūtlendisċe | ūtlendisċ |
| Genitive | ūtlendisċes | ūtlendisċre | ūtlendisċes |
| Dative | ūtlendisċum | ūtlendisċre | ūtlendisċum |
| Instrumental | ūtlendisċe | ūtlendisċre | ūtlendisċe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ūtlendisċe | ūtlendisċa, ūtlendisċe | ūtlendisċ |
| Accusative | ūtlendisċe | ūtlendisċa, ūtlendisċe | ūtlendisċ |
| Genitive | ūtlendisċra | ūtlendisċra | ūtlendisċra |
| Dative | ūtlendisċum | ūtlendisċum | ūtlendisċum |
| Instrumental | ūtlendisċum | ūtlendisċum | ūtlendisċum |
Declension of ūtlendisċ — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ūtlendisċa | ūtlendisċe | ūtlendisċe |
| Accusative | ūtlendisċan | ūtlendisċan | ūtlendisċe |
| Genitive | ūtlendisċan | ūtlendisċan | ūtlendisċan |
| Dative | ūtlendisċan | ūtlendisċan | ūtlendisċan |
| Instrumental | ūtlendisċan | ūtlendisċan | ūtlendisċan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ūtlendisċan | ūtlendisċan | ūtlendisċan |
| Accusative | ūtlendisċan | ūtlendisċan | ūtlendisċan |
| Genitive | ūtlendisċra, ūtlendisċena | ūtlendisċra, ūtlendisċena | ūtlendisċra, ūtlendisċena |
| Dative | ūtlendisċum | ūtlendisċum | ūtlendisċum |
| Instrumental | ūtlendisċum | ūtlendisċum | ūtlendisċum |
Synonyms
Antonyms
Descendants
- Middle English: outlondisch, outlandisch
- English: outlandish