utväxling

Swedish

Etymology

From utväxla +‎ -ing.

Noun

utväxling c

  1. exchange

Declension

Declension of utväxling
nominative genitive
singular indefinite utväxling utväxlings
definite utväxlingen utväxlingens
plural indefinite utväxlingar utväxlingars
definite utväxlingarna utväxlingarnas

Further reading