utväxling
Swedish
Etymology
From utväxla + -ing.
Noun
utväxling c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | utväxling | utväxlings |
| definite | utväxlingen | utväxlingens | |
| plural | indefinite | utväxlingar | utväxlingars |
| definite | utväxlingarna | utväxlingarnas |