vǫxtr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *wahstuz.
Noun
vǫxtr m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vǫxtr | vǫxtrinn | vextir | vextirnir |
| accusative | vǫxt | vǫxtinn | vǫxtu | vǫxtuna |
| dative | vexti | vextinum | vǫxtum | vǫxtunum |
| genitive | vaxtar | vaxtarins | vaxta | vaxtanna |
Derived terms
- ávǫxtr (“fruit”)
Descendants
- Icelandic: vöxtur
- Faroese: vøkstur
- Norwegian Nynorsk: vokster, vekst
- Norwegian Bokmål: vokster, vekst
- Swedish: växt
- Danish: vækst
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “vöxtr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 504; also available at the Internet Archive
- Gerhard Köbler (2014) “Altnordisches Wörterbuch [Old Norse dictionary]”, in https://koeblergerhard.de (in German), 4th edition