vagulus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈwa.ɡʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈvaː.ɡu.lus]
Adjective
vagulus (feminine vagula, neuter vagulum); first/second-declension adjective
- (hapax legomenon) diminutive of vagus
- 76 CE – 108 CE, Hadrian, Carmina 3:
- Animula vagula blandula,
hospes comesque corporis,
quae nunc abībis in loca
pallidula, rigida, nūdula,
nec ut solēs dabis iocōs...- Translation by Wikisource
- Little soul, wandering, pleasing,
guest and companion of the body,
which now go away in places
pale, stiff, bare,
and will not jest as you do...
- Little soul, wandering, pleasing,
- Translation by Wikisource
- Animula vagula blandula,
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vagulus | vagula | vagulum | vagulī | vagulae | vagula | |
| genitive | vagulī | vagulae | vagulī | vagulōrum | vagulārum | vagulōrum | |
| dative | vagulō | vagulae | vagulō | vagulīs | |||
| accusative | vagulum | vagulam | vagulum | vagulōs | vagulās | vagula | |
| ablative | vagulō | vagulā | vagulō | vagulīs | |||
| vocative | vagule | vagula | vagulum | vagulī | vagulae | vagula | |
References
- “vagulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "vagulus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- vagulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.