valag
Hungarian
Etymology
Of unknown origin.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɒlɒɡ]
- Hyphenation: va‧lag
- Rhymes: -ɒɡ
Noun
valag (plural valagok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | valag | valagok |
| accusative | valagot | valagokat |
| dative | valagnak | valagoknak |
| instrumental | valaggal | valagokkal |
| causal-final | valagért | valagokért |
| translative | valaggá | valagokká |
| terminative | valagig | valagokig |
| essive-formal | valagként | valagokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | valagban | valagokban |
| superessive | valagon | valagokon |
| adessive | valagnál | valagoknál |
| illative | valagba | valagokba |
| sublative | valagra | valagokra |
| allative | valaghoz | valagokhoz |
| elative | valagból | valagokból |
| delative | valagról | valagokról |
| ablative | valagtól | valagoktól |
| non-attributive possessive – singular |
valagé | valagoké |
| non-attributive possessive – plural |
valagéi | valagokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | valagom | valagaim |
| 2nd person sing. | valagod | valagaid |
| 3rd person sing. | valaga | valagai |
| 1st person plural | valagunk | valagaink |
| 2nd person plural | valagotok | valagaitok |
| 3rd person plural | valaguk | valagaik |
References
- ^ valag in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- valag in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.