valetudinarius
Latin
Etymology
From valētūdō (“state of health, health, ill health”) + -ārius, from valeō (“I am strong or well”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wa.ɫeː.tuː.dɪˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [va.le.t̪u.d̪iˈnaː.ri.us]
Adjective
valētūdinārius (feminine valētūdināria, neuter valētūdinārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | valētūdinārius | valētūdināria | valētūdinārium | valētūdināriī | valētūdināriae | valētūdināria | |
| genitive | valētūdināriī | valētūdināriae | valētūdināriī | valētūdināriōrum | valētūdināriārum | valētūdināriōrum | |
| dative | valētūdināriō | valētūdināriae | valētūdināriō | valētūdināriīs | |||
| accusative | valētūdinārium | valētūdināriam | valētūdinārium | valētūdināriōs | valētūdināriās | valētūdināria | |
| ablative | valētūdināriō | valētūdināriā | valētūdināriō | valētūdināriīs | |||
| vocative | valētūdinārie | valētūdināria | valētūdinārium | valētūdināriī | valētūdināriae | valētūdināria | |
Descendants
- Catalan: valetudinari
- English: valetudinarian
- French: valétudinaire
- Galician: valetudinario
- Italian: valetudinario
- Portuguese: valetudinário
- Spanish: valetudinario
References
- “valetudinarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- valetudinarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.