vandring
Danish
Etymology
Noun
vandring c (singular definite vandringen, plural indefinite vandringer)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vandring | vandringen | vandringer | vandringerne |
| genitive | vandrings | vandringens | vandringers | vandringernes |
Derived terms
- afvandring
- arbejdskraftindvandring
- bjergvandring
- byvandring
- fjeldvandring
- fodvandring
- folkevandring
- gennemvandring
- indvandring
- markvandring
- masseindvandring
- masseudvandring
- materialevandring
- morgenvandring
- nattevandring
- naturvandring
- rumvandring
- sjælevandring
- tilvandring
- udvandring
- vandringsmand
- vandringsstav
- vælgervandring
- ørkenvandring
References
Norwegian Bokmål
Etymology
Noun
vandring f or m (definite singular vandringa or vandringen, indefinite plural vandringer, definite plural vandringene)
References
- “vandring” in The Bokmål Dictionary.
- “vandring” in Det Norske Akademis ordbok (NAOB).
Norwegian Nynorsk
Etymology
From vandra (“to walk”) + -ing.
Pronunciation
- IPA(key): /²ʋɑndrɪŋ/
Noun
vandring f (definite singular vandringa, indefinite plural vandringar, definite plural vandringane)
Further reading
- “vandring” in The Nynorsk Dictionary.
Swedish
Etymology
Noun
vandring c
- a hike, a tour or journey (mostly by foot), a long walk
- hiking (a sport or recreation)
- a horse mill or similar animal powered mechanism
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vandring | vandrings |
| definite | vandringen | vandringens | |
| plural | indefinite | vandringar | vandringars |
| definite | vandringarna | vandringarnas |
Related terms
- fjällvandring
- fotvandring
- gesällvandring
- hästvandring
- nattvandring
- oxvandring
- tröskvandring
- vandra
- vandrare
- vandringsfärd
- vandringskänga
- vandringsled
- vandringssägen
- vandringstrast
- ökenvandring