vankelmodighet
Swedish
Etymology
From vankelmodig + -het.
Noun
vankelmodighet c (uncountable)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vankelmodighet | vankelmodighets |
| definite | vankelmodigheten | vankelmodighetens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |