vansénn

Old Norse

Etymology

van- +‎ sénn

Adjective

vansénn

  1. difficult to see

Declension

Strong declension of vansénn
singular masculine feminine neuter
nominative vansénn vansén vansét
accusative vansénn vanséna vansét
dative vansénum vansénni vansénu
genitive vanséns vansénnar vanséns
plural masculine feminine neuter
nominative vansénir vansénar vansén
accusative vanséna vansénar vansén
dative vansénum vansénum vansénum
genitive vansénna vansénna vansénna
Weak declension of vansénn
singular masculine feminine neuter
nominative vanséni vanséna vanséna
accusative vanséna vansénu vanséna
dative vanséna vansénu vanséna
genitive vanséna vansénu vanséna
plural masculine feminine neuter
nominative vansénu vansénu vansénu
accusative vansénu vansénu vansénu
dative vansénum vansénum vansénum
genitive vansénu vansénu vansénu