Old Norse
Etymology
van- + sénn
Adjective
vansénn
- difficult to see
Declension
Strong declension of vansénn
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
vansénn
|
vansén
|
vansét
|
| accusative
|
vansénn
|
vanséna
|
vansét
|
| dative
|
vansénum
|
vansénni
|
vansénu
|
| genitive
|
vanséns
|
vansénnar
|
vanséns
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
vansénir
|
vansénar
|
vansén
|
| accusative
|
vanséna
|
vansénar
|
vansén
|
| dative
|
vansénum
|
vansénum
|
vansénum
|
| genitive
|
vansénna
|
vansénna
|
vansénna
|
Weak declension of vansénn
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
vanséni
|
vanséna
|
vanséna
|
| accusative
|
vanséna
|
vansénu
|
vanséna
|
| dative
|
vanséna
|
vansénu
|
vanséna
|
| genitive
|
vanséna
|
vansénu
|
vanséna
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
vansénu
|
vansénu
|
vansénu
|
| accusative
|
vansénu
|
vansénu
|
vansénu
|
| dative
|
vansénum
|
vansénum
|
vansénum
|
| genitive
|
vansénu
|
vansénu
|
vansénu
|