vanvett
Swedish
Etymology
From Old Swedish vanvit (“folly”), equivalent to van- + vett. Compare Danish vanvid.
Noun
vanvett n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vanvett | vanvetts |
| definite | vanvettet | vanvettets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |