vargavinter

Swedish

Etymology

Compound of varg (wolf) +‎ -a- +‎ vinter (winter).

Pronunciation

  • IPA(key): /²varjaˌvɪntɛr/

Noun

vargavinter c

  1. a long and cold winter, a harsh winter
    Synonym: fimbulvinter

Declension

Declension of vargavinter
nominative genitive
singular indefinite vargavinter vargavinters
definite vargavintern vargavinterns
plural indefinite vargavintrar vargavintrars
definite vargavintrarna vargavintrarnas

References