vargavinter
Swedish
Etymology
Compound of varg (“wolf”) + -a- + vinter (“winter”).
Pronunciation
- IPA(key): /²varjaˌvɪntɛr/
Noun
vargavinter c
- a long and cold winter, a harsh winter
- Synonym: fimbulvinter
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vargavinter | vargavinters |
| definite | vargavintern | vargavinterns | |
| plural | indefinite | vargavintrar | vargavintrars |
| definite | vargavintrarna | vargavintrarnas |