varggrin
Swedish
Etymology
Compound of varg (“wolf”) + grin (“grin”).
Pronunciation
- IPA(key): /²varjˌɡriːn/
Noun
varggrin n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | varggrin | varggrins |
| definite | varggrinet | varggrinets | |
| plural | indefinite | varggrin | varggrins |
| definite | varggrinen | varggrinens |