vargher
Old Swedish
Etymology
From Old Norse vargr, from Proto-Germanic *wargaz.
Noun
vargher m
Declension
Declension of vargher (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vargher | varghrin | varghar | varghanir, varghaner |
| accusative | vargh | varghin | vargha | varghana |
| dative | varghi, varghe | varghinum, varghenom | varghum, varghom | varghumin, varghomen |
| genitive | varghs | varghsins | vargha | varghanna |
Descendants
- Swedish: varg