vargpar
Swedish
Etymology
Compound of varg (“wolf”) + par (“couple”).
Pronunciation
- IPA(key): /²varjˌpɑːr/
Noun
vargpar n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vargpar | vargpars |
| definite | vargparet | vargparets | |
| plural | indefinite | vargpar | vargpars |
| definite | vargparen | vargparens |