varro
Galician
Verb
varro
- first-person singular present indicative of varrer
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈwar.roː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈvar.ro]
Noun
varrō m (genitive varrōnis); third declension
- alternative form of bārō (“dunce, lout”)
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | varrō | varrōnēs |
| genitive | varrōnis | varrōnum |
| dative | varrōnī | varrōnibus |
| accusative | varrōnem | varrōnēs |
| ablative | varrōne | varrōnibus |
| vocative | varrō | varrōnēs |
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈva.ʁu/ [ˈva.hu]
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ˈva.ʁu/ [ˈva.χu]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈva.ʁo/ [ˈva.ho]
- (Portugal) IPA(key): /ˈva.ʁu/
- (Northern Portugal) IPA(key): /ˈba.ʁu/
- Rhymes: -aʁu
Verb
varro
- first-person singular present indicative of varrer