verhelderen
Dutch
Etymology
From helder (“clear”) + ver- -en.
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈɦɛldərə(n)/
Audio: (file)
Verb
verhelderen
- (transitive) to clarify, elucidate, illuminate
Conjugation
| Conjugation of verhelderen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verhelderen | |||
| past singular | verhelderde | |||
| past participle | verhelderd | |||
| infinitive | verhelderen | |||
| gerund | verhelderen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verhelder | verhelderde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verheldert, verhelder2 | verhelderde | ||
| 2nd person sing. (u) | verheldert | verhelderde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verheldert | verhelderde | ||
| 3rd person singular | verheldert | verhelderde | ||
| plural | verhelderen | verhelderden | ||
| subjunctive sing.1 | verheldere | verhelderde | ||
| subjunctive plur.1 | verhelderen | verhelderden | ||
| imperative sing. | verhelder | |||
| imperative plur.1 | verheldert | |||
| participles | verhelderend | verhelderd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||