verkit
Dutch
Verb
verkit
- inflection of verkitten:
- first/second/third-person singular present indicative
- imperative
Participle
verkit
- past participle of verkitten
Declension
| Declension of verkit | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | verkit | |||
| inflected | verkitte | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | verkit | |||
| indefinite | m./f. sing. | verkitte | ||
| n. sing. | verkit | |||
| plural | verkitte | |||
| definite | verkitte | |||
| partitive | verkits | |||