vermenigvuldigen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vermenichvuldigen.

Pronunciation

  • IPA(key): /vər.meː.nəxˈfʏl.də.ɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧me‧nig‧vul‧di‧gen
  • Rhymes: -ʏldəɣən

Verb

vermenigvuldigen

  1. (arithmetic) to multiply
    Antonym: delen
  2. (reflexive) to multiply, to become more numerous

Conjugation

Conjugation of vermenigvuldigen (weak, prefixed)
infinitive vermenigvuldigen
past singular vermenigvuldigde
past participle vermenigvuldigd
infinitive vermenigvuldigen
gerund vermenigvuldigen n
present tense past tense
1st person singular vermenigvuldig vermenigvuldigde
2nd person sing. (jij) vermenigvuldigt, vermenigvuldig2 vermenigvuldigde
2nd person sing. (u) vermenigvuldigt vermenigvuldigde
2nd person sing. (gij) vermenigvuldigt vermenigvuldigde
3rd person singular vermenigvuldigt vermenigvuldigde
plural vermenigvuldigen vermenigvuldigden
subjunctive sing.1 vermenigvuldige vermenigvuldigde
subjunctive plur.1 vermenigvuldigen vermenigvuldigden
imperative sing. vermenigvuldig
imperative plur.1 vermenigvuldigt
participles vermenigvuldigend vermenigvuldigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.