vernacle
English
Noun
vernacle (plural vernacles)
- (obsolete) A veronica (image of Jesus).
References
- “vernacle”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.
Anagrams
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin vernāculus. First attested in 1888.[1]
Pronunciation
- IPA(key): (Central) [bərˈna.klə]
- IPA(key): (Balearic) [vərˈna.klə]
- IPA(key): (Valencia) [veɾˈna.kle]
Adjective
vernacle m or f (masculine and feminine plural vernacles)
- vernacular
- Synonym: vernacular
Noun
vernacle m (plural vernacles)
References
- ^ “vernacle”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
Further reading
- “vernacle”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “vernacle” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “vernacle” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.