verticillus
English
Etymology
Latin, a whirl.
Noun
verticillus (plural verticilli)
Latin
Etymology
Noun
verticillus m (genitive verticillī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | verticillus | verticillī |
| genitive | verticillī | verticillōrum |
| dative | verticillō | verticillīs |
| accusative | verticillum | verticillōs |
| ablative | verticillō | verticillīs |
| vocative | verticille | verticillī |
Descendants
- Catalan: verticil
- Galician: verticilo
- Italian: verticillo
- Portuguese: verticilo
- Spanish: verticilo
References
- “verticillus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- verticillus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.