verwilderd

Dutch

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

verwilderd (comparative verwilderder, superlative verwilderdst)

  1. wild, unruly
  2. (vegetation) overgrown
  3. (animals) wild, feral

Declension

Declension of verwilderd
uninflected verwilderd
inflected verwilderde
comparative verwilderder
positive comparative superlative
predicative/adverbial verwilderd verwilderder het verwilderdst
het verwilderdste
indefinite m./f. sing. verwilderde verwilderdere verwilderdste
n. sing. verwilderd verwilderder verwilderdste
plural verwilderde verwilderdere verwilderdste
definite verwilderde verwilderdere verwilderdste
partitive verwilderds verwilderders —

Participle

verwilderd

  1. past participle of verwilderen

Declension

Declension of verwilderd
uninflected verwilderd
inflected verwilderde
positive
predicative/adverbial verwilderd
indefinite m./f. sing. verwilderde
n. sing. verwilderd
plural verwilderde
definite verwilderde
partitive verwilderds
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.