viatrix

Latin

Etymology

From viō, viātum (to travel, verb) +‎ -trīx f (-ess, agentive suffix).

Pronunciation

Noun

viātrīx f (genitive viātrīcis, masculine viātor); third declension

  1. (female) traveller, wayfarer
    Coordinate term: viātor

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative viātrīx viātrīcēs
genitive viātrīcis viātrīcum
dative viātrīcī viātrīcibus
accusative viātrīcem viātrīcēs
ablative viātrīce viātrīcibus
vocative viātrīx viātrīcēs

References