vildmark
Swedish
Etymology
Noun
vildmark c
- (countable, uncountable) wilderness
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vildmark | vildmarks |
| definite | vildmarken | vildmarkens | |
| plural | indefinite | vildmarker | vildmarkers |
| definite | vildmarkerna | vildmarkernas |
See also
- ödemark (“desolate wilderness, wasteland”)