vincens

Latin

Etymology

Present active participle of vincō.

Participle

vincēns (genitive vincentis); third-declension one-termination participle

  1. winning

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative vincēns vincentēs vincentia
genitive vincentis vincentium
dative vincentī vincentibus
accusative vincentem vincēns vincentēs
vincentīs
vincentia
ablative vincente
vincentī1
vincentibus
vocative vincēns vincentēs vincentia

1When used purely as an adjective.