vindsrum
Swedish
Etymology
Compound of vind (“attic”) + -s- + rum.
Noun
vindsrum n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vindsrum | vindsrums |
| definite | vindsrummet | vindsrummets | |
| plural | indefinite | vindsrum | vindsrums |
| definite | vindsrummen | vindsrummens |