vüeren
Middle High German
Alternative forms
Etymology
Inherited from Old High German fuoren, from Proto-West Germanic *fōrijan, from Proto-Germanic *fōrijaną.
Pronunciation
- IPA(key): (before 13th CE) /ˈvʏe̯rən/, /ˈfʏe̯rən/
Verb
vüeren (class 1 weak, third-person singular present vüeret, past tense vuorte, past participle gevuort, auxiliary hān)
- to drive, to set in motion
- to lead, guide
- to bring, take somewhere
- Si füerent roubes eine magt. ― They are kidnapping a girl.
- to wear, have on
Conjugation
Conjugation of vüeren (class 1 weak, auxiliary hān)
| infinitive | vüeren | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| genitive gerund | vüerennes vüerenes | ||||
| dative gerund | vüerenne vüerene | ||||
| present participle | vüerende | ||||
| past participle | gevuort | ||||
| auxiliary | hān | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | ich vüere | wir vüeren | i | ich vüere | wir vüeren |
| du vüerest | ir vüeret | du vüerest | ir vüeret | ||
| ër vüeret | sie vüerent | ër vüere | sie vüeren | ||
| preterite | ich vuorte | wir vuorten | ii | ich vuorte | wir vuorten |
| du vuortest | ir vuortet | du vuortest | ir vuortet | ||
| ër vuorte | sie vuorten | ër vuorte | sie vuorten | ||
| imperative | vüere (du) | vüeret (ir) | |||
Composed forms of vüeren (class 1 weak, auxiliary hān)
| perfect | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | ||
| indicative | ich hān gevuort | wir hān gevuort | subjunctive | ich habe gevuort | wir haben gevuort |
| du hāst gevuort | ir hāt gevuort | du habest gevuort | ir habet gevuort | ||
| ër hāt gevuort | sie hānt gevuort | ër habe gevuort | sie haben gevuort | ||
| pluperfect | |||||
| indicative | ich habete gevuort | wir habeten gevuort | subjunctive | ich habete gevuort | wir habeten gevuort |
| du habetest gevuort | ir habetet gevuort | du habetest gevuort | ir habetet gevuort | ||
| ër habete gevuort | sie habeten gevuort | ër habete gevuort | sie habeten gevuort | ||
| future i | |||||
| infinitive | vüeren süln | subjunctive i | ich sul vüeren | wir suln vüeren | |
| du sule vüeren | ir sulet vüeren | ||||
| ër sul vüeren | sie suln vüeren | ||||
| indicative | ich sol vüeren | wir sulen vüeren | subjunctive ii | ich sölte vüeren ich sölde vüeren |
wir sölten vüeren wir sölden vüeren |
| du solt vüeren | ir sulet vüeren | du söltest vüeren du söldest vüeren |
ir söltet vüeren ir söldet vüeren | ||
| ër sol vüeren | sie sulen vüeren | ër sölte vüeren ër sölde vüeren |
sie sölten vüeren sie sölden vüeren | ||
| future ii | |||||
| infinitive | gevuort hān süln | subjunctive i | ich sul gevuort hān | wir suln gevuort hān | |
| du sule gevuort hān | ir sulet gevuort hān | ||||
| ër sul gevuort hān | sie suln gevuort hān | ||||
| indicative | ich sol gevuort hān | wir sulen gevuort hān | subjunctive ii | ich sölte gevuort hān ich sölde gevuort hān |
wir sölten gevuort hān wir sölden gevuort hān |
| du solt gevuort hān | ir sulet gevuort hān | du söltest gevuort hān du söldest gevuort hān |
ir söltet gevuort hān ir söldet gevuort hān | ||
| ër sol gevuort hān | sie sulen gevuort hān | ër sölte gevuort hān ër sölde gevuort hān |
sie sölten gevuort hān sie sölden gevuort hān | ||
Descendants
- German: führen
References
- Benecke, Georg Friedrich, Müller, Wilhelm, Zarncke, Friedrich (1863) “vüeren”, in Mittelhochdeutsches Wörterbuch: mit Benutzung des Nachlasses von Benecke, Stuttgart: S. Hirzel