vurmaq

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic вурмаг
Abjad وورماق

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish اورمق (urmaq), from Proto-Turkic *(h)ur-. Cognate with Old Turkic 𐰆𐰺 (ur-), Turkish vurmak, Uzbek urmak, etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /vurˈmɑx/
  • Hyphenation: vur‧maq

Verb

vurmaq

  1. (transitive) to hit, to pound, to beat
    şillə vurmaq ― to slap in the face
  2. (transitive) to shoot
    Synonym: atmaq
    • 2016 August, “Nardaran işi məhkəməsində: Polisi gözümün qabağında öz həmkarı vurdu [The Nardaran case in trial: The colleague of the police shot him in front of my eyes.]”, in Dosye.az‎[1]:
      Adətən belə hadisələrdə xəbərdarıq atəşi açırlar. Amma bunlar birbaşa bizə atdılar. Əkbərin sinəsindən vurdular
      Usually, a warning shot is fired in such cases. But they started shooting at us immediately. They shot Əkbər in his chest.
  3. (transitive) to stab
    Synonym: bıcaqlamaq
  4. (transitive) to multiply
    Synonym: zərb etmək
    dördü ikiyə vurmaq ― to multiply four by two
  5. (transitive) to apply (a color on a surface)
    saça rəng vurmaq ― to dye hair
    döymə vurmaq ― to make a tattoo
  6. (ambitransitive, slang) to drink alcohol
    Synonym: mıxlamaq
  7. (ambitransitive, colloquial, used with dative) to fill a vehicle (with fuel).
    Synonyms: tökmək, doldurmaq
    maşına benzin vurmaq ― to fill the car with gas
  8. only used in özünü vurmaq (“to pretend”)
    Özünü xəstəliyə vurma! ― Don't pretend to be sick!

Conjugation

Conjugation of vurmaq
positive
subject non-past participle vuran
subject past participle vurmuş
subject future definite participle vuracaq
non-subject future participle (mənim +) vuracağım (sənin +) vuracağın (onun +) vuracağı (bizim +) vuracağımız (sizin +) vuracağınız (onların +) vuracağı or vuracaqları
non-subject past participle (mənim +) vurduğum (sənin +) vurduğun (onun +) vurduğu (bizim +) vurduğumuz (sizin +) vurduğunuz (onların +) vurduğu or vurduqları
converb vurub
general temporal participle vuranda
participle of intensification vurduqca
specific temporal participle vurarkən
reduplicated participle vura-vura
modal participle vuraraq
infinitive vurmaq
verbal noun vurma
singular plural
first second third first second third
indicative present simple vururam vurursan vurur vururuq vurursunuz vururlar
perfect 1 vurmuşam vurmusan,
vurmuşsan* 		vurmuşdur vurmuşuq vurmusunuz,
vurmuşsunuz* 		vurmuşlar
perfect 2 – vurubsan vurub(dur) – vurubsunuz vurub(dur)lar
past simple vurdum vurdun vurdu vurduq vurdunuz vurdular
continuous vururdum vururdun vururdu vururduq vururdunuz vururdular
perfect vurmuşdum vurmuşdun vurmuşdu vurmuşduq vurmuşdunuz vurmuşdular
future definite vuracağam vuracaqsan, vurassan vuracaq vuracağıq vuracaqsınız, vurassız vuracaqlar
indefinite vuraram vurarsan vurar vurarıq vurarsınız vurarlar
future-in-the-past definite vuracaqdım vuracaqdın vuracaqdı vuracaqdıq vuracaqdınız vuracaqdılar
indefinite vurardım vurardın vurardı vurardıq vurardınız vurardılar
conditional present vursam vursan vursa vursaq vursanız vursalar
past vursaydım vursaydın vursaydı vursaydıq vursaydınız vursaydılar
subjunctive vuram vurasan vura vuraq vurasınız vuralar
hortative vurasıyam vurasısan vurasıdur vurasıyıq vurasısınız vurasıdurlar
obligational present vurmalıyam vurmalısan vurmalıdur vurmalıyıq vurmalısınız vurmalıdurlar
past vurmalıydım vurmalıydın vurmalıydı vurmalıydıq vurmalıydınız vurmalıydılar
evidential present vururmuşam vururmuşsan vururmuş vururmuşuq vururmuşsunuz vururmuşlar
past vurubmuşam vurubmuşsan vurubmuş vurubmuşuq vurubmuşsunuz vurubmuşlar
imperative vurum vur vursun vuraq,
vuralım* 		vurun vursunlar
negative
subject non-past participle vurmayan
subject past participle vurmamış
subject future definite participle vurmayacaq
non-subject future participle (mənim +) vurmayacağım (sənin +) vurmayacağın (onun +) vurmayacağı (bizim +) vurmayacağımuz (sizin +) vurmayacağınuz (onların +) vurmayacağı or vurmayacaqları
non-subject participle (mənim +) vurmadığım (sənin +) vurmadığın (onun +) vurmadığı (bizim +) vurmadığımız (sizin +) vurmadığınız (onların +) vurmadığı or vurmadıqları
negative converb -
caritive converb vurmadan
general temporal participle vurmayanda
participle of intensification vurmadıqca
specific temporal participle vurmayarkən
modal participle vurmayaraq
infinitive vurmamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple vurmuram vurmursan vurmur vurmuruq vurmursunuz vurmurlar
perfect 1 vurmamışam vurmamısan,
vurmamışsan* 		vurmamış vurmamışıq vurmamısınız,
vurmamışsınız* 		vurmamışlar
perfect 2 – vurmayıbsan vurmayıb(dır) – vurmayıbsınız vurmayıb(dır)lar
past simple vurmadım vurmadın vurmadı vurmadıq vurmadınız vurmadılar
continuous vurmurdum vurmurdun vurmurdu vurmurduq vurmurdunuz vurmurdular
perfect vurmamışdım vurmamışdın vurmamışdı vurmamışdıq vurmamışdınız vurmamışdılar
future definite vurmayacağam vurmayacaqsan vurmayacaq vurmayacağıq vurmayacaqsınız vurmayacaqlar
indefinite vurmaram vurmarsan,
vurmazsan 		vurmaz vurmarıq vurmarsınız, vurmazsınız vurmazlar
future-in-the-past definite vurmayacaqdım vurmayacaqdın vurmayacaqdı vurmayacaqdıq vurmayacaqdınız vurmayacaqdılar
indefinite vurmazdım vurmazdın vurmazdı vurmazdıq vurmazdınız vurmazdılar
conditional present vurmasam vurmasan vurmasa vurmasaq vurmasanız vurmasalar
past vurmasaydım vurmasaydın vurmasaydı vurmasaydıq vurmasaydınız vurmasaydılar
subjunctive vurmayam vurmayasan vurmaya vurmayaq vurmayasınız vurmayalar
hortative vurmayasıyam vurmayasısan vurmayası vurmayasıyıq vurmayasısınız vurmayasılar
obligational present vurmamalıyam vurmamalısan vurmamalı vurmamalıyıq vurmamalısınız vurmamalılar
past vurmamalıydım vurmamalıydın vurmamalıydı vurmamalıydıq vurmamalıydınız vurmamalıydılar
evidential present vurmayırmışam vurmayırmışsan vurmayırmış vurmayırmışuq vurmayırmışsunuz vurmayırmışlar
past vurmayıbmışam vurmayıbmışsan vurmayıbmış vurmayıbmışuq vurmayıbmışsunuz vurmayıbmışlar
imperative vurmayım vurma vurmasın vurmayaq
vurmayalım* 		vurmayın vurmasınlar
negative potential
subject non-past participle vurammayan
subject future definite participle vurammayacaq
non-subject participle (mənim +) vurammadığım (sənin +) vurammadığın (onun +) vurammadığı (bizim +) vurammadığımız (sizin +) vurammadığınız (onların +) vurammadığı or vurammadıqları
converb -
caritive converb vurammadan
general temporal participle vurammayanda
participle of intensification vurammadıqca
specific temporal participle vurammayarkən
modal participle vurammayaraq
infinitive vurammamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple vurammıram vurammırsan vurammır vurammırıq vurammırsınız vurammırlar
perfect 1 vurammamışam vurammamısan,
vurammamışsan* 		vurammamışdır vurammamışıq vurammamısınız,
vurammamışsınız* 		vurammaşmılar
perfect 2 – vurammayıbsan vurammayıb(dır) – vurammayıbsınız vurammayıb(dır)lar
past simple vurammadım vurammadın vurammadı vurammadıq vurammadınuz vurammadılar
continuous vurammırdım vurammırdın vurammırdı vurammırdıq vurammırdınız vurammırdulır
perfect vurammamışdım vurammamışdın vurammamışdı vurammamışdıq vurammamışdınız vurammamışdılar
future definite vurammayacağam vurammayacaqsan vurammayacaq vurammayacağıq vurammayacaqsınız vurammayacaqlar
indefinite vurammaram vurammarsan,
vurammazsan 		vurammaz vurammarıq vurammarsınız,
vurammazsınız 		vurammazlar
future-in-the-past definite vurammayacaqdım vurammayacaqdın vurammayacaqdı vurammayacaqdıq vurammayacaqdınız vurammayacaqdılar
indefinite vurammazdım vurammazdın vurammazdı vurammazdıq vurammazdınız vurammazdılar
conditional present vurammasam vurammasan vurammasa vurammasaq vurammasanız vurammasalar
past vurammasaydım vurammasaydın vurammasaydı vurammasaydıq vurammasaydınız vurammasaydılar
subjunctive vurammayam vurammayasan vurammaya vurammayaq vurammayasınız vurammayalar
imperative vurammayım vuramma vurammasın vurammayaq vurammayın vurammasınlar
* dated or highly formal

Derived terms

derived words
compound verbs
phrases
  • gah nala vurur, gah da mıxa
  • qaşıqla verir, çömçə ilə başından vurur
  • vurdu daşa çıxdı başa

Descendants

  • → Khalaj: vurmaq

Further reading

Khalaj

Perso-Arabic ووُرماق

Etymology

Borrowed from Azerbaijani vurmaq. Doublet of hurmaq.

Pronunciation

  • IPA(key): [vʊɾˈmaq]
  • (Xarrâbî) IPA(key): [vʊɾˈmaq]

Verb

vurmaq (third-person singular aorist vurır, second person singular imperative vurı)

  1. to beat, to hit

Conjugation

Conjugation of vurmaq [thematic vowel -V³, imperative -V¹]
Positive
infinitive vurmaq
verbal noun vurma
verbal adverb vurdı
repeated verbal adverb vurı
impersonal participle vurğılı, vuran
personal participle vurdıq
perfective participle vurmış
necessitative participle vurğılıq, vurmalığ, vurmalı
optative / imprecative participle vurğır
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
mən sən ô biz siz ullar
indicative aorist simple vurım vurııñ vurır vurımız vurıñız vurılar
aorist past / past imperfect vurır-artım vurır-artııñ vurır-artı vurır-artıq vurır-artıñız vurır-artılar
perfect continuous vurır-amışam vurır-amışañ vurır-amış vurır-amışaq vurır-amışañız vurır-amışallar
present simple vurıyôrım vurıyôrııñ vurıyôr, vurıyôrı vurıyôrıq vurıyôrıñız vurıyullar
past progressive vurıyôr-artım vurıyôr-artııñ vurıyôr-artı vurıyôr-artıq vurıyôr-artıñız vurıyôr-aortılar
perfect progressive vurıyôr-amışam vurıyôr-amışañ vurıyôr-amış vurıyôr-amışaq vurıyôr-amışañız vurıyôr-amışallar
past form 1 vurdım vurdııñ vurdı vurdıq vurdıñız vurdılar
form 2 vurıtım, vurtım vurıtııñ, vurtııñ vurıtı, vurtı vurıtıq, vurtıq vurıtıñız, vurtıñız vurıtılar, vurtılar
perfect simple vurmışam vurmışañ vurmış vurmışaq vurmışañız vurmışallar
pluperfect vurmış-artım vurmış-artııñ vurmış-artı vurmış-artıq vurmış-artıñız vurmış-artılar
perfect pluperfect vurmış-amışam vurmış-amışañ vurmış-amış vurmış-amışaq vurmış-amışañız vurmış-amışallar
conditional vursam vursañ vursa vursaq vursañız vursalar
intentional vurığam, vurğam vurığañ, vurğañ vurığa, vurğa vurığaq, vurğaq vurığañız, vurğañız vurığalar, vurğalar
imperative vurıdım, vurdım vurı, vur vurıta, vurta vurıdıq, vurdıq vurıdııñ, vurdııñ vurıtalar, vurtalar
Negative
infinitive vurmamaq
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
mən sən ô biz siz ullar
indicative aorist simple vurmam vurmañ vurmaz vurmamız vurmañız vurmazlar
aorist past / past imperfect vurmaz-artım vurmaz-artııñ vurmaz-artı vurmaz-artıq vurmaz-artıñız vurmaz-artılar
perfect continuous vurmaz-amışam vurmaz-amışañ vurmaz-amış vurmaz-amışaq vurmaz-amışañız vurmaz-amışallar
present simple vurmayôrım vurmayôrııñ vurmayôr, vurmayôrı vurmayôrıq vurmayôrıñız vurmayullar
past progressive vurmayôr-artım vurmayôr-artııñ vurmayôr-artı vurmayôr-artıq vurmayôr-artıñız vurmayôr-artılar
perfect progressive vurmayôr-amışam vurmayôr-amışañ vurmayôr-amış vurmayôr-amışaq vurmayôr-amışañız vurmayôr-amışallar
past vurmadım vurmadııñ vurmadı vurmadıq vurmadıñız vurmadılar
perfect basic vurmadıqam vurmadıqañ vurmadıq vurmadıqaq vurmadıqañız vurmadıqallar
pluperfect vurmadıq-artım vurmadıq-artııñ vurmadıq-artı vurmadıq-artıq vurmadıq-artıñız vurmadıq-artılar
perfect pluperfect vurmadıq-amışam vurmadıq-amışañ vurmadıq-amış vurmadıq-amışaq vurmadıq-amışañız vurmadıq-amışallar
conditional vurmasam vurmasañ vurmasa vurmasaq vurmasañız vurmasalar
intentional vurmağam vurmağañ vurmağa vurmağaq vurmağañız vurmağalar
imperative vurmadım vurma vurmata vurmadıq vurmadııñ vurmatalar

References

  • Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
  • Doerfer, Gerhard (1988) Grammatik des Chaladsch [Grammar of Khalaj] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz, →ISBN, →OCLC
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.