wariacki

Polish

Alternative forms

Etymology

From wariat +‎ -cki.[1] First attested in 1803.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /vaˈrjat͡s.ki/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ski
  • Syllabification: wa‧riac‧ki

Adjective

wariacki (not comparable, derived adverb wariacko)

  1. (colloquial) crazy; mad (characteristic of a madman)
    Synonyms: obłąkany, obłąkańczy, obłędny, szaleńczy, szalony
  2. (derogatory or humorous) crazy; mad (unpredictab or senseless)
    Synonyms: nieodpowiedzialny, szalony

Declension

Declension of wariacki (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative wariacki wariacka wariackie wariaccy wariackie
genitive wariackiego wariackiej wariackiego wariackich
dative wariackiemu wariackiej wariackiemu wariackim
accusative wariackiego wariacki wariacką wariackie wariackich wariackie
instrumental wariackim wariacką wariackim wariackimi
locative wariackim wariackiej wariackim wariackich

Derived terms

adverbs
  • na wariackich papierach
  • po wariacku
nouns
  • wariackie papiery

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “wariacki”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Adam Naruszewicz (1803) Adama Naruszewicza historya narodu polskiego od początku chrześcianstwa (in Polish), volume 5, Panowanie Piastów, page 323

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.