warząchew

Old Polish

Etymology

From earlier *warzocha / *warzecha, from wrzeć / warzyć, with irregular nasalization and reformation (compare brew, krew, and marchew). First attested in c. 1500.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /var̝ɑ̃xɛfʲ/
  • IPA(key): (15th CE) /var̝ɑ̃xɛfʲ/

Noun

warząchew f

  1. (attested in Greater Poland) wooden spoon; dipper, ladle (large wooden cooking spoon)
    • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490[1], Lubiń, page 117:
      Myąszna varząchew fustinula
      [Mięsna warząchew fustinula]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 55v:
      Fustinula myąszna varzachew
      [Fustinula mięsna warząchew]

Descendants

  • Polish: warząchew, warzuchew (Malbork)

References

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish warząchew.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vaˈʐɔŋ.xɛf/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔŋxɛf
  • Syllabification: wa‧rzą‧chew

Noun

warząchew f (diminutive warząchewka)

  1. wooden spoon; dipper, ladle (large wooden cooking spoon)
    Synonyms: kopyść, warzecha

Declension

Further reading