wcielenie

Polish

Etymology

From wcielić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ft͡ɕɛˈlɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: wcie‧le‧nie

Noun

wcielenie n

  1. verbal noun of wcielić
  2. embodiment, incarnation, avatar
    Synonyms: uosobienie, ucieleśnienie

Declension

Declension of wcielenie
singular plural
nominative wcielenie wcielenia
genitive wcielenia wcieleń
dative wcieleniu wcieleniom
accusative wcielenie wcielenia
instrumental wcieleniem wcieleniami
locative wcieleniu wcieleniach
vocative wcielenie wcielenia

Further reading

  • wcielenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wcielenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.