wdrapać

Polish

From w- +‎ drapać.

wdrapać pf (imperfective wdrapywać)

(reflexive with się) to scale, to climb [with na (+ accusative) ‘something’]
Synonyms: wedrzeć się, wspiąć się

Conjugation of *wdrapać* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wdrapać
future tense	1^st	wdrapię			wdrapiemy
	2^nd	wdrapiesz			wdrapiecie
	3^rd	wdrapie			wdrapią
	impersonal	wdrapie się
past tense	1^st	wdrapałem, -(e)m wdrapał	wdrapałam, -(e)m wdrapała	wdrapałom, -(e)m wdrapało	wdrapaliśmy, -(e)śmy wdrapali	wdrapałyśmy, -(e)śmy wdrapały
	2^nd	wdrapałeś, -(e)ś wdrapał	wdrapałaś, -(e)ś wdrapała	wdrapałoś, -(e)ś wdrapało	wdrapaliście, -(e)ście wdrapali	wdrapałyście, -(e)ście wdrapały
	3^rd	wdrapał	wdrapała	wdrapało	wdrapali	wdrapały
	impersonal	wdrapano
conditional	1^st	wdrapałbym, bym wdrapał	wdrapałabym, bym wdrapała	wdrapałobym, bym wdrapało	wdrapalibyśmy, byśmy wdrapali	wdrapałybyśmy, byśmy wdrapały
	2^nd	wdrapałbyś, byś wdrapał	wdrapałabyś, byś wdrapała	wdrapałobyś, byś wdrapało	wdrapalibyście, byście wdrapali	wdrapałybyście, byście wdrapały
	3^rd	wdrapałby, by wdrapał	wdrapałaby, by wdrapała	wdrapałoby, by wdrapało	wdrapaliby, by wdrapali	wdrapałyby, by wdrapały
	impersonal	wdrapano by
imperative	1^st	niech wdrapię			wdrapmy
	2^nd	wdrap			wdrapcie
	3^rd	niech wdrapie			niech wdrapią
anterior adverbial participle		wdrapawszy
verbal noun		wdrapanie