weerloos

Dutch

Etymology

From Middle Dutch weerloos. Equivalent to weer +‎ -loos.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʋeːr.loːs/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: weer‧loos
  • Rhymes: -eːrloːs

Adjective

weerloos (comparative weerlozer, superlative meest weerloos or weerloost)

  1. defenseless

Declension

Declension of weerloos
uninflected weerloos
inflected weerloze
comparative weerlozer
positive comparative superlative
predicative/adverbial weerloos weerlozer het weerloost
het weerlooste
indefinite m./f. sing. weerloze weerlozere weerlooste
n. sing. weerloos weerlozer weerlooste
plural weerloze weerlozere weerlooste
definite weerloze weerlozere weerlooste
partitive weerloos weerlozers —

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: weerloos
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.