wegspoelen

Dutch

Etymology

From weg +‎ spoelen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

wegspoelen

  1. to wash away, to flush away

Conjugation

Conjugation of wegspoelen (weak, separable)
infinitive wegspoelen
past singular spoelde weg
past participle weggespoeld
infinitive wegspoelen
gerund wegspoelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular spoel weg spoelde weg wegspoel wegspoelde
2nd person sing. (jij) spoelt weg, spoel weg2 spoelde weg wegspoelt wegspoelde
2nd person sing. (u) spoelt weg spoelde weg wegspoelt wegspoelde
2nd person sing. (gij) spoelt weg spoelde weg wegspoelt wegspoelde
3rd person singular spoelt weg spoelde weg wegspoelt wegspoelde
plural spoelen weg spoelden weg wegspoelen wegspoelden
subjunctive sing.1 spoele weg spoelde weg wegspoele wegspoelde
subjunctive plur.1 spoelen weg spoelden weg wegspoelen wegspoelden
imperative sing. spoel weg
imperative plur.1 spoelt weg
participles wegspoelend weggespoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.