wemming
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwem.minɡ/, [ˈwem.miŋɡ]
Noun
wemming f
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wemming | wemminga, wemminge |
| accusative | wemminge | wemminga, wemminge |
| genitive | wemminge | wemminga |
| dative | wemminge | wemmingum |
Derived terms
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “WEMMING”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.