wenne
Dutch
Verb
wenne
- (dated or formal) singular present subjunctive of wennen
Anagrams
Middle English
Noun
wenne (uncountable)
- alternative form of wynne (“happiness”)
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwen.ne/
Noun
wenne
- dative singular of wenn
West Frisian
Etymology
From Old Frisian wennia, from Proto-Germanic *wanjaną, ultimately from Proto-Indo-European *wenh₁-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɛnə/
Verb
wenne
- to get used, to become accustomed
Inflection
| Weak class 1 | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wenne | |||
| 3rd singular past | wende | |||
| past participle | wend | |||
| infinitive | wenne | |||
| long infinitive | wennen | |||
| gerund | wennen n | |||
| auxiliary | hawwe | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | wen | wende | ||
| 2nd singular | wenst | wendest | ||
| clitic form | wensto | wendesto | ||
| 3rd singular | went | wende | ||
| plural | wenne | wenden | ||
| imperative | wen | |||
| participles | wennend | wend | ||
Further reading
- “wenne”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011