whakaora
Maori
Etymology
From whaka- (causative prefix) + ora (“be well”).
Verb
whakaora (passive whakaoratia or whakaorahia or whakaorangia)(transitive)
Derived terms
- kaiwhakaora (“saviour”)
- whakaoranga (“relief”)
Further reading
- “whakaora” in John C. Moorfield, Te Aka: Maori–English, English–Maori Dictionary and Index, 3rd edition, Longman/Pearson Education New Zealand, 2011, →ISBN.