wiotchy

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vetъxъ.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vʲɔtxiː/
  • IPA(key): (15th CE) /vʲɔtxi/

Adjective

wiotchy

  1. old; antique
    • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎[1], 25, 22:
      Bødzecze gescz vzitki stare esz do dzewyøtego lata, asz syø y narodzi novego, bødzecze gescz wyotche (donec nova nascantur, edetis vetera)
      [Będziecie jeść użytki stare eż do dziewiątego lata, aż się i *narodzi *nowego, będziecie jeść wiotche (donec nova nascantur, edetis vetera)]
verb
  • wietszeć

Descendants

  • Polish: wiotki

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(wiotki) wiotchy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.