wisior

Polish

Etymology

From wisieć +‎ -or.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvi.ɕɔr/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɕɔr
  • Syllabification: wi‧sior

Noun

wisior m inan (diminutive wisiorek)

  1. pendant (piece of jewellery hung from a chain worn around the neck)
    Synonym: brelok

Declension

Further reading

  • wisior in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wisior in Polish dictionaries at PWN